TÜRK Atasözleri
Acele bir ağaçtır, meyvesi ise pişmanlık…
Acele işe şeytan karışır.
Acı patlıcanı kırağı çalmaz.
Acındırırsan arsız, acıktırırsan hırsız olur.
Aç doyar, aç gözlü doymaz.
Açlık ile tokluğun arası bir dilim ekmek.
Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil.
Adam olana bir söz yeter.
Adamın iyisi iş başında belli olur.
Ak akçe kara gün içindir.
Akıl akıldan üstündür.
Aklın yolu birdir.
Alet işler, el övünür.
Allah insana bir ağızla iki kulak vermiş, bir söyleyip iki dinlesin diye…
Alışmadık ayakta çorap durmaz.
Alim ile sohbet edersen alırsın mertebe, küfürbazı yanında dolaştırırsan olursun hergele…
Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al.
Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az!
Aptal ata binmiş, bey oldum sanmış.
Araba bir kez yoldan çıkmasın, yol gösteren çok olur.
Arap eli öpmek, dudak karartmaz.
Arazi eve, at yere, avrat ere yakın olmalıdır.
Arefe günü yalan söyleyenin bayram günü yüzü kara çıkar.
Arif olan anlar.
Arif’e tarif gerekmez.
At ölür, eğeri kalır; pehlivan ölür, namı kalır.
Ata nal çakıldığını görmüş, kurbağa da ayaklarını uzatmış.
Atın ardında, kadının önünde gitme.
Atın ölümü arpadan olsun.
Ava giden avlanır.
Az söz insan süsüdür, çok söz eşek yüküdür.
Azı karar, çoğu zarar.
Azıcık aşım, ağrısız başım.
Baba bilgisiyle adam olunmaz.
Baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana…
Bahar, çiçeği ile birlikte güzeldir.
Balık baştan kokar.
Balın iyiyse, alıcısı Bağdat’tan gelir.
Başını acemi berbere teslim eden, pamuğunu cebinden eksik etmesin.
Başlama k için asla çok erken, bitirmek için ise asla çok geç değildir.
Beş parmağın beşi birbirine benzemez.
Bıçak yarası geçer, geçmeyen dil yarası…
Bilge herkesle iletişim kurar, ama budala kendi dışında kimseyle olamaz.
Bilinmeyen yolda kim koşmak ister?
Biliyorsan konuş, alim sansınlar; bilmiyorsan sus, insan sansınlar.
Bilmemek ayıp değil, sormamak ayıp…
Bir bakışı çözemeyene kitaplar dolusu anlatsan boşuna…
Bir elin nesi var, iki elin sesi var.
Bir felakete uğramayan elindekinin kıymetini bilemez.
Bir gemiyi iki reis batırır.
Bir pire için yorgan yakılmaz.
Biri yer, biri bakar; kıyamet ondan kopar.
Birlikten kuvvet doğar.
Bulut dağlara, karga bağlara, cahil çağlara gölge düşürür.
Bülbülün çektiği dili belası.
Cahil savaş davuluna benzer; sesi çok, içi boştur.
Can çıkmayınca huy çıkmaz.
Canı yanan at eşekten yörük olur.
Çok mal haramsız, çok laf yalansız olma z.
Dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur.
Damlaya damlaya göl olur.
Deli kız ablasının saçıyla övünür.
Demir tava geldi, kömür bitti; akıl başa geldi, ömür bitti.
Dil bir arslandır ki eşikte yatar, başıboş kalırsa başını yutar.
Dil ile düğümlenen diş ile çözülmez.
Dilim, sensin zorum.
Dilin çok oynarsa dökülür dişin, diline dikkat et; gitmesin başın!
Dizgin kimin elindeyse at O’nun istediği yöne gider!
Dizginsiz dil bela getirir.
Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar.
Dost kara günde belli olur.
Duvara dayanma yıkılır, insana güvenme ölür.
Düşenin dostu olmaz.
Eğri otur, doğru konuş.
El elden üstündür.
Erken kalkan yol alır.
Eski dost düşman olmaz.
Eşeğe altın semer vursan da eşek yine eşektir.
Eti tadan çoban köpeğinden hayır gelmez.
Fazla konuşan düşünmeye fırsat bulamaz.
Fazla mal göz çıkarmaz.
Garibanı Padişah yapmışlar, önce babasını kesmiş.
Gavurun ekmeğini yiyen, gavurun kılıcını sallar.
Gelen gideni aratır.
Gençler yaşlıların aptal olduklarını sanırlar, yaşlılar ise gençlerin aptal olduklarını bilirler.
Geçmişe hayranlık, rüzgarı kovalamaktan farksızdır.
Geçmişine taş atanın, geleceğine gülle atarlar!
Gizlide gebe kalan, aşikarede doğurur.
Gönül çalap’ın tahtı, çalap gönüle aktı; kim gönül yıkar ise, iki cihan bedbahtı…
Göz görmeyince gönül katlanır.
Göz ola, dağın arkasını göre; akıl ola, geleceği bile…
Gözün ile görmediğini söyleme.
Gözündeki çöpü görmez, elaleme şaşı der.
Gün ola, harman ola.
Güvenme dostuna, saman doldurur postuna.
Güzele bakmak sevaptır.
Harama el uzatılmaz.
Harama uçkur çözülmez.
Herkesin aklı bir olsa, sürüyü güdecek çoban bulunmaz.
Hiç bir yara kurcalamakla iyileşmez.
Hocanın dediğini yap, yaptığını yapma.
Horozu çok olan köyün sabahı geç olur.
İki çıplak bir hamama yakışır.
İki gönül bir olunca samanlık seyran olur.
İnsan kıymetini insan bilir.
İnsan sövüldüğü yere, köpek dövüldüğü yere gider.
İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur.
İnsanı dertli eden hayvandır.
İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkulur.
İnsanoğlu çiğ süt emmiş…
İstediğini söyleyen, istemediğini işitir.
İş olacağına varır.
İşleyen demir ışıldar.
İti an, çomağı hazırla.
İyi insan lafının üstüne gelir.
İyilik yap, denize at.
Kadı, anlatana göre fetva verir.
Kartal sinek avlamaz, köpek kuşa havlamaz; aklı olan gelin, kaynanaya hırlamaz.
Katranı kaynatsan olmaz şeker, cinsi batasıca cinsine çeker.
Kedi ile kadın sürer sefayı, eşek ile erkek çeker cefayı.
Kem alatla kemalat olmaz. (Kötü aletlerle doğru iş yapılamaz.)
Kem söz duyanları hep düşman eder, ederse insanı söz sultan eder.
Kendi odununu kesersen seni iki kat fazla ısıtır.
Kervan yolda düzelir.
Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner.
Kılavuzu karga olanın burnu boktan kurtulmaz.
Kimi yer, kimi bakar; kıyamet ondan kopar.
Kişiyi tanımak istiyorsan O’na ya makam ya da bol para ver.
Konuşulan bir sevinç iki kat olur, paylaşılan bir acı yarıya iner.
Konuşuyorsan, suskunken elde ettiğinden daha iyi sonuç almayı becer.
Korkak olduğunu bilmeyen herkes cesurdur.
Kör, sadece ağzının yolunu bilir.
Körler, sağırlar; birbirlerini ağırlar.
Kurunun yanında yaş da yanar.
Laf dinlemeyeni, tecrübeye hürmet etmeyeni, dertler adam eder.
Lafla peynir gemisi yürümez.
Mahkeme kadıya mülk değil.
Merhametten maraz doğar.
Nasihat vereceğine, para ver.
Nerede çokluk, orada bokluk.
Oğlunu seven hocaya vermez, kızını seven kocaya vermez.
Olmaz olmaz deme, olmaz olmaz.
Öfke baldan tatlıdır.
Öfke ile kalkan zararla oturur.
Öfkesine egemen olmasını bilen, kederden de kurtulur.
Önce düşün, sonra söyle…
Papaz her gün pilav yemez.
Para çoğu kapıyı açar, ama kilitleyemez.
Para; iyi bir uşak, kötü bir efendidir.
Perşembenin gelişi çarşambadan bellidir.
Pirincin taşı, pirincin değerini azaltmaz.
Rüzgara karşı tüküren kendi yüzüne tükürür.
Sabah ola, hayır ola…
Sabahın şerri, gecenin hayrından iyidir.
Sabır ağacına çıkmak güçtür, lakin meyvesi çok lezzetlidir.
Sabır kökü acı bir ağaçtır, ama yemişleri çok tatlıdır.
Sen iyiysen arkadaşın da iyidir.
Senden iyilere yerini vermesini bil.
Sessizlik bir çeşit konuşma sanatıdır.
Söyle, inananlar gelsin izinden; canına mal olsa dönme sözünden!
Söz bilirsen konuş, senden ibret alsınlar; söz bilmezsen sükut et, seni insan saysınlar!
Söz gümüşse, sükut altındır.
Söz ola kese savaşı
Söz ola kestire başı
Söz ola ağulu aşı
Yağ ile bal ede bir söz.
Sözünü bil pişir, ağzını der devşir.
Sözünü bilen kişinin, yüzünü ak ede bir söz!
Su akarken yolunu bulur.
Su testisi su yolunda kırılır!
Suyun değeri kuyu kuruyunca anlaşılır.
Sükut ikrardan gelir.
Şer işi uzat, hayra dönsün; hayır işi uzatma, şerre dönmesin.
Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır.
Taşıma suyla değirmen dönmez.
Tedbirde kusur koyup takdire bahane bulma!
Tencere dibin kara, seninki benden kara!
Tok, açın halinden anlamaz.
Turp’un büyüğü heybede…
Türk milletinin bilgisi yoktur, fikri çoktur.
Umut fakirin ekmeğidir.
Üzümünü ye, bağını sorma.
Ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol.
Yalancı kim? İşittiğini söyleyen…
Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.
Yanlış hesap Bağdat’tan döner.
Yarım hakim maldan, yarım hekim candan, yarım hoca da imandan eder.
Yaşın yanında kuru da yanar.
Ye kürküm ye.
Yedi kez düşen sekiz kez kalkar.
Yüzmeyi ancak derin sularda öğrenebilirsin.
Yüzü güzel olanı değil, huyu güzel olanı sev.
Yüzü güzel olanın huyu da güzel olur.
Zararın neresinden dönülse kardır.
Zengin devesini dağdan aşırtır, fukara ise düzde yolunu şaşırır.
Zenginimiz bedel öder, askerimiz fakirdendir.
Zırva tevil götürmez.
Zora dağlar dayanmaz.
Zorla güzellik olmaz.
Zulme rıza zulümdür.
Bir cevap yazın