Şeytanın dürtmesi/vesvese vermesi nasıl bir şeydir? İnsana nasıl yaklaşır ve bundan nasıl kurtulabiliriz?

CENNET YURDU’NDAN HER GÜN KAÇ KEZ UZAKLAŞIYORUZ?!

 

Şeytanın dürtmesi/vesvesesi vermesi nasıl bir şeydir? 

İnsana nasıl yaklaşır ve bundan nasıl kurtulabiliriz?

|

BU AYET BİZİ DÜŞÜNDÜRÜR VE SORARIZ?!|

1) Şeytanın dürtmesi/vesvesi nasıl bir şeydir?!
2) İnsana nasıl yaklaşır?!
3) Bunu anlayabilir/görebilir miyiz?!
4) Önlemlerimiz, yani korunma tedbirlerimiz neler olabilir?!

Araf Suresi 200. ayet, 201. ayet ile birlikte düşünülmelidir ve hatta yine Araf Suresi son ayetlerine kadar, yani 206’ya kadar; çünkü bu ayetlerde muhteşem hatırlatmalar vardır:
|

Allah’ın adıyla

«204. KUR’AN (veya çevirisi) okunduğu zaman hemen susun!
Ve onu (okunanları anlamaya çalışarak) dinleyin!
Umulur ki; böylece merhamet olunursunuz!»

Eğer bu şekilde okunmaz, dinlenilmez ise:
ŞEYTAN KESİNLİKLE BİZİ DÜRTÜKLER/VESVESE VERİR ve bize etki eder, anlamı çıkar.
|

Allah’ın adıyla

«200. Eğer şeytandan kötü bir düşünce seni dürtüklerse/kışkırtırsa,
hemen Allah’a sığın (Allah’a yalvar/dua et.)
Şüphesiz O işitir, bilir.

201. Allah’tan korkanlara şeytandan bir fısıltı/vesvese dokununca,
iyice düşünür (Rablerini/Zikri/Kur’an ve ayetlerini) hatırlarlar.
İşte o zaman gerçeği görürler!» [ARAF SURESİ’nden]

.

|
YUKARIDA SORDUĞUMUZ SORULARIN CEVAPLARINI
İNŞAALLAH AŞAĞIDA VERİLEN AYETLERDE 
BULMAYA ÇALIŞALIM.

Değerli arkadaşlar bu mesele çok basit gibi görünebilir. Ancak bilinmelidir ki, Adem (as)’ın Cennet’ten (o güzel ve zahmetsiz yaşamdan) çıkartılmasına sebeptir: ŞEYTANIN DÜRTMESİNE/VESVESESİNE UYMASI MESELESİ!..

Allah’tan ki, daha sonradan hatırladı ve hata yaptığını gördü ve Allah’a tövbe etti de kurtulanlardan oldu.

Bakınız çok küçük gibi görünebilir, dedim dikkat ederseniz:
AMA BU KÜÇÜK ŞEY CENNET YURDU’NDAN UZAKLAŞTIRILMASINA VESİLE OLMUŞTUR…

Herkes kendini artık şöyle bir değerlendirsin bu duruma göre:
Her gün KAÇ KEZ CENNET YURDU’NDAN UZAKLAŞIYORUZ?!..

Hatamızı her görüşümüz ve tövbe edişimizle TEKRAR CENNET YURDU’NA YAKLAŞABİLİRİZ, unutmayalım.

.
Allah’ın adıyla

«120. NİHAYET şeytan ona vesvese verdi; “Ey Âdem!” dedi:
“Sana sonsuzluk ağacını
ve
gücünü yitirmeyecek bir mülkü/krallığı göstereyim mi?”
121. Ondan ikisi de yediler.
Böylece hemen çıplaklıkları kendilerine görünüverdi.
Cennet yaprağıyla üzerlerine örtmeye başladılar.
Âdem, Rabbine asi oldu da (başına gelenlere) şaşırıp kaldı.

122. Sonra Rabbi onu seçti,
tövbesini kabul etti ve onu doğru yola iletti.

123. (Allah) buyurdu ki: “İkiniz de oradan aşağı inin.
Birinizin diğerinize yapabileceği düşmanlığa dikkat ederek!..
Benden size bir kılavuz geldiğinde,
kim kılavuzuma tâbi olursa sapmaz ve sıkıntıya düşmez.

124.Kim Benim zikrimden yüz çevirirse;
onun için stres dolu/sıkıcı/mutsuz bir hayat vardır
ve kıyamet günü onu kör olarak haşrederiz.”

125. ”Rabbim” dedi:
“Beni niçin kör olarak haşrettin? Oysa ben görür idim.”

126. (Allah) buyurdu ki: “İşte böyledir. Ayetlerimiz sana geldi.
Oysa sen onları unuttun (görmezlikten geldin).
Sen de bugün işte böyle unutulursun.”

127. İşte Biz ölçüsüzce davrananları
ve
Rabbinin ayetlerine inanmayanları böyle cezalandırırız.
Elbette, ahiret azabı daha şiddetlidir ve süreklidir/sonsuzdur.» [TAHA SURESİ’nden]

|

______________________________________
Ayet Mealleri Kaynak: https://www.sadikturkmen.com/kategoriler/2-3-e-kitap/

Bu yazı Çarşamba, 27 Haziran 2012, 14:13 tarihinde Ayetlerle Düşünmek kategorisi altında yayınlandı. Bu yazıya yapılacak yorumlardan haberdar olmak için RSS 2.0 beslemesini kullanabilirsiniz. Yorum yapma ve pingleme kapalı.