Kur’an’ın Nüzûlü; Sünnet’in Kaynağı olmuştur.
Kur’an’a uymak ile Sünnet’e uymak arasında hiçbir fark yoktur.
Bazıları Allah Rasûlü’nü (afedersiniz) bir postacı gibi vehmetmişlerdir.
Her ne yapmış ise güyâ Kur’an’da olmayan vahiyler ile yapmış?..
Halbuki Allah Rasûlü insanların en iyi huylusu, en ileri zekâ sahibi, en ileri yetenekler sahibi bir insan idi.
Allah’ın indirdiği vahyi (Kur’an ayetlerini) herkesten çok daha iyi anlamaya çalışıyordu.
Anladıklarını istişâre ediyor ve karar haline getiriyordu.
Ayetlerin ibâresinden, işaretinden, delâletinden, iktizasından hükümler çıkarıyordu.
Tekliflerin sebeblerini, şartlarını, manilerini, ruhsat ve azimetlerini birbirleriyle bağıntılıyordu.
İçinde yaşadığı ortamı çok iyi tanıyordu.
Teklifler konusunda plânlar yapıyor, niyet ediyor, ara kararlar veriyor, işler sıhhatle ortaya çıkıyordu.
Rabbimiz de ayrıca yardımlarını lütfediyordu. Böyle çalışan, herkese yardım edeceğim Rabbimiz vadetmiş ve vaadini yerine getiriyordu.
Kur’an ayetlerini gereği gibi düşünmeyen, hüküm çıkarmasını bilmeyenler, kendi tembelliklerini örtbas etmek için Gayr-i Metlüv Vahy konusunu tartışma konusu yapmışlar ve 13 asırdır ümmeti oyalamak suçunu işlemişlerdir.
İster metlüv olsun ister gayr-i metlüv, uygulamalar Sünnet’in ta kendisidir. Uygulamalar, Kur’an ilk hareket noktası alınarak yapılmıştır.
Kur’an’ın nüzûlu Sünnet’in kaynağı olmuştur. Kur’an’a uymak ile Sünnet’e uymak arasında hiçbir fark yoktur. Kur’an’a uyan Sünnet’e uymuş olur, Sünnet’e uyan Kur’an’a uymuş olur.
Bu aşamaya kadar nasıl gelindiğini bilmeyen kişiler elbette, şu şu Kur’an’da var mıdır? diyerek Kur’an ile Sünnet’in arasım ayırmaya kalkmışlardır.
Evet Kur’an’da olmayan Sünnet’te yoktur. Sünnet’te olmayan da Kur’an’da yoktur.
Kur’an’da olan Sünnet’te vardır. Sünnet’te olan da Kur’an’da vardır. Sünnet’teki her uygulamanın Kur’an’da bir aslı vardır. Yani, Sünnet; Kur’an’dan üretilen uygulamalardır…
Kur’an herkes tarafından bilinen mütevatir bir haberdir.
Sünnet ise araştırmalar yapmak sûretiyle tespit edilecek Kur’an uygulamalarıdır.
Ne Kütüb-i Sitte, ne de Şia kaynakları ve diğerleri, mutlak Sünnet’i aktarmış kitaplar değildir. Sünnet araştırılarak bulunacaktır.
Ne Buhari, ne Müslim, ne el-Kafi ve ne diğerleri mutlak Sünnet’i yansıtan, % 100’ü son Rasül Peygamberimiz Aleyhi Salatu Vesselam’a ait sözler, davranışlar, takrirler değildir. İçinde Peygamberimize ait olanlar da, olmayanlar da olabilir.
___________________________
“ve SÜNNET”, adlı eserimizden alıntı yapılmıştır; Sh. 73-74)
Bir cevap yazın