Kur’an veya Kur’an Mealleri ile yapılan uyarıları dikkate alalım!..
O kişinin yorumlarını değil,
sadece okuduğu ayet anlamlarını düşünelim
ve
Kur’an’ı anladığımız dilden okumaya özen gösterelim…
«20. Kentin öte ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi:
“Ey kavmim elçilere uyun!
21. Sizden bir ücret istemeyen kimselere uyun.
Onlar doğru yoldadırlar.
22. Ben niçin beni yaratana kulluk etmeyeyim?
Siz de O’nun katına döndürüleceksiniz.
23. Ben O’ndan başka ilâhlar edinir miyim hiç?
Eğer Rahmân bir zarar dilerse,
onların kayırıcılığı hiç işime yaramaz ve beni kurtaramazlar!
24. İşte o zaman ben apaçık bir sapıklık içinde olurum.
25. Şüphesiz ben Rabbinize inandım, haydi beni dinleyin.”
26. (Şehit edildikten sonra ona) ‘cennete gir’ denilince, dedi ki:
“Ah, ne olurdu kavmim bilseydi!
27. Rabbimin beni bağışladığını
ve
beni ağırlananlardan/ikram edilenlerden kıldığını!..”
28. Kendisinden sonra,
kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik,
indiriciler de değildik.
29. Sadece bir çığlık!.. Hemen hepsi bir kül yığınına dönüverdiler.» [YASİN SURESİ’nden]
O İNSAN DİLİYLE ALLAH SİZİ UYARIYORDUR!..
Kur’an ve Kur’an Ayetleri ile birisi size uyarıda bulunuyorsa; o kişinin uyarılarını dikkate alın,
sanki; Allah Rasûlü Hz. Muhammed (sav) tarafından uyarılıyormuşsunuz gibi kabul edin!..
Çünkü sizi onunla (o Kur’an ile) Allah Rasûlü uyarıyordur:
«19. De ki:
“Hangi şey, şahitlik bakımından en güvenilir olandır?”
De ki:
“Allah benimle sizin aranızda şahittir.
Bu Kur’an bana vahyolundu ki;
onunla hem sizi
ve
hem de sizden sonra;
Kur’an’ın kendisine ulaştığı herkesi uyarayım.
Siz şahitlik ediyor musunuz;
gerçekten Allah ile beraber başka ilâhlar olduğuna?!”
De ki:
“Ben şahitlik etmem”.
“O, ancak Tek Bir İlâh’tır/Tanrı’dır!
Gerçekten ben ortak koştuğunuz şeylerden uzağım!” [EN’AM SURESİ’nden]
Bir cevap yazın