Rahman/iyiliği sonsuz,
ikrâmı bol/Rahim olan Allah’ın adıyla;
«11. İNSANLARDAN öylesi de vardır ki,
Allah’a kıyıdan kenardan kulluk eder.
Eğer kendisine bir hayır dokunursa gönlü onunla hoş olur.
Şâyet başına bir kötülük gelirse gerisin geri (küfre) dönüverir.
O dünyayı da kaybetmiştir, ahireti de!
İşte bu apaçık ziyanın ta kendisidir.» [HAC SURESİ’nden]
Bir cevap yazın