Her dava adamının/dava kadınının en mühim endişesi:
“Davasını sahiplenecek evlâtlarının olup olmayacağı endişesidir!..”
Her dava adamı yeter ki, Allah’a duasına devam etmekte asla mahrum olmasın!..
Allah’ın adıyla
«1. Kaf, Ha, Ya, Ayn, Sad.
2. (BU); RABBİNİN, kulu Zekeriya’ya rahmetini anıştır.
3. Bir zaman gizli bir seslenişle Rabbine yalvardı:
4. “Rabbim!” dedi;
“Gerçekten bende kemik gevşedi
ve
ihtiyarlıkla da saçım başım ağardı.
Oysa ben, sana dua etmekle mahrum olmadım, ey Rabbim!
5. Doğrusu ben,
arkamdan gelecek yakınlarım adına endişe ediyorum.
Eşim de kısırdır. Bana kendi katından bir dost armağan et.
6. Bana ve Yakub ailesine mirasçı olsun.
Rabbim, onu razı olduğun birisi kıl.”
7. “Ey Zekeriya! Biz sana bir oğul müjdeliyoruz.
Onun ismi Yahya’dır.
Biz daha önce ona hiçbir adaş kılmadık.”
8. “Rabbim!” dedi.
“Benim nasıl oğlum olabilir?
Üstelik, eşim kısır ve ben de yaşlanmış iken”.
9. “İşte böyledir” dedi.
Rabbin buyurdu ki: “Bu Bana göre kolaydır.
Nitekim daha önce sen de hiçbir şey değil iken,
seni yaratmıştım.”
10. Dedi ki: “Rabbim! Bana bir delil ver.”
(Allah) dedi ki:
“Senin delilin, üç gece insanlarla konuşamamandır;
sapasağlam olduğun halde!”
11. O, mihraptan kavminin karşısına çıktı;
onlara ‘sabah ve akşam tesbih etmelerini’ işâret etti.
12. (BÜYÜDÜĞÜNDE): ”Ey Yahya! Kitabı kuvvetlice tut” (dedik).
Daha çok gençken ona Hikmeti (problem çözme bilimini) verdik.
13. Katımızdan ona bir acıma duygusu ve temizlik verdik.
O korunan bir kul oldu.
14. Anne-babasına iyilik ediciydi ve isyankâr bir zorba değildi.
15. Ona doğduğu gün,
öleceği gün
ve
diri olarak yeniden kaldırılacağı gün selâm olsun!» [MERYEM SURESİ’nden]
Bir cevap yazın