Dediler ki: “İlâh[tanrı]larınıza arka çıkın/yardım edin!”
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
«74. Allah’tan başka ilâhlar edindiler;
belki kendilerine yardım edilir diye.
75. (O ilâhların) onlara yardıma güçleri yetmez;
aksine kendileri onlar (putlar) için hazır bekleyen askerlerdir.
76. Onların sözü seni üzmesin.
Biz gizledikleri ve açığa vurdukları şeyleri biliyoruz.»[YASİN SURESİ’nden]
«88. O GÜN mal ve oğullar fayda vermez.
89. Ancak, Allah’a temiz bir kalp ile gelenler başka!”
90. Cennet muttakilere yaklaştırılır.
91. Cehennem azgınlara apaçık gösterilir.
92. Ve onlara denilir:
“Tapmış olduğunuz şeyler nerede?
93. O Allah’tan başka taptıklarınız?
Size yardım ediyorlar mı?
Veya kendilerine yardımları dokunuyor mu?”
94. Oraya tepetaklak atılırlar. Onlar ve azgınlar…
95. Ve İblisin bütün askerleri/taraftarları da…
96. Orada birbirleriyle çekişerek derler ki:
97. “Allah’a yemin olsun biz apaçık bir sapıklık içinde imişiz.
98. Biz o zaman sizi âlemlerin Rabbi ile eşit tutuyorduk!
99. Bizi suçlulardan başkası saptırmadı.
100.Artık bizim şefaatçilerimiz yoktur.
101. Sıcak, candan bir dostumuz da yoktur!
102. Şâyet bizim için bir imkân/dönüş daha olsa da,
inananlardan olsak.”
103.ŞÜPHESİZ bunda bir ibret vardır.
Ancak onların birçoğu inanmıyor.
104. Şüphesiz O Rabbin; üstün olandır, merhametlidir.» [ŞUARA SURESİ’nden]
İNSANLARIN PEŞİNDEN GİTTİKLERİ TANRILARINA/İLAHLARINA,
BİRİ ÇIKIP BİRŞEY DEYİNCE/YAPINCA;
SONRA DA O KİŞİYİ LİNÇ ETMEYE KALKIŞIRLAR.
ALLAHTAN BAŞKA İLÂH EDİNENLERİN DURUMU HER ZAMAN AYNIDIR!..
«59. Dediler ki: “Bunu ilâhlarımıza kim yaptı?
Şüphesiz ki o, zalimlerden/hainlerden birisidir.”
60. “Onları diline dolayan bir genç işittik,
kendisine İbrahim deniliyormuş” dediler.
61. (Diğerleri) dediler ki:
“Derhal, onu insanların gözleri önüne getirin,
onlar da şahit olsunlar.”
62. (İbrahim yanlarına getirilince ona sordular): “Ey İbrahim!
İlâhlarımıza/tanrılarımıza bunu sen mi yaptın?” diye.
63. (İbrahim) dedi ki: “Aksine bu işi,
belli ki onların şu büyükleri yapmış!
Eğer konuşurlarsa, en iyisi onlara sorun!”
64. Bunun üzerine kendi vicdanlarına başvurdular da birbirlerine:
“Gerçekten siz zalimlersiniz” dediler.
65. Sonra, yine eski kafalarına/düşüncelerine döndüler:
“Kesinlikle sen de bilirsin ki, bunlar konuşamazlar!”
66. Dedi ki: “O halde, Allah’ı bırakıp da size fayda
veya
zarar veremeyen şeylere mi tapıyorsunuz?
67. Yuh size ve Allah’ı bırakıp ta taptıklarınıza!
Siz hâlâ aklınızı kullanmıyor musunuz?”
68. DEDİLER Kİ:
“Onu yakın ve böylece ilâhlarınıza arka çıkın/yardım edin!
Eğer bir iş yapacaksanız.”
69. Biz de dedik ki: “Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve esenlik ol!”
70. Ona bir tuzak kurmak istediler.
Biz de kendilerini, hüsrana uğrayanlardan kıldık.
71. Onu ve Lût’u kurtarıp,
içinde âlemlere bereketler verdiğimiz ülkeye ulaştırdık!» [ENBİYA SURESİ’nden]
Bir cevap yazın