BUGÜN DE KELİME SİHİRBAZLARI VAR;
İNSANLARI KELİMELERLE BÜYÜLÜYORLAR.
Bugün onlar için sevgi gösterileri, bir takdir, bir alkış geçmişte Firavun’un altın hediyelerinden daha kıymetlidir. Bugün altını almazlar ama insanların karşılarında el pençe divan duruşu onlar için altından daha kıymetlidir. İnsanlar nazarında zamanla tanrılaştıklarını görürler böylece ve müstağnileşenlerden olurlar. (1983 yılı Ankara’da yaptığım bir konuşmadan).
Asıl konuya giriş yapmadan önce; bir önceki Bölüm’den ayetleri buraya alarak konuya girmeyi uygun gördüm. Çünkü bu bölüm SELEF ile HALEFİ çok güzel ifade ediyordu. Yani İNSANIN HALİFELİĞİNE Kur’an’dan ne güzel de SÖZLÜK ANLAMI çıkıyor. Aslında Kur’an bir anlamda SÖZLÜK gibidir Ayetleri birbiriyle Bağıntılı/Bağıntılı olarak okursak. İşte HALİFE kelimesinin anlamı burada çok açık ve net olarak verilmektedir.
ÖNCEKİLER (SELEF) İLE SONRAKİLER (HALEF)
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
«100. ÖNCEKİ sahip(selef)lerinden,
yeryüzüne vâris (halife) olanlara bu gerçek hâlâ belli olmadı mı?
Eğer Biz dilemiş olsaydık,
onlara günahları nedeniyle bir musibet dokundururduk
ve
kalplerine de mutsuzluk verirdik,
artık onlar duymak istemezlerdi.
101. İşte o ülkeler!
Sana onların haberlerinden bir kısmını anlatıyoruz.
Ant olsun elçileri onlara açık belgeler getirmişlerdi.
Ama inanmadılar ötedenberi yalanlamış oldukları gerçeklere.
Allah inkârcıların kalplerine huzur vermez.
102. Onların birçoğunda sözde durma diye bir şey bulamadık!
Oysa, birçoğunu yoldan çıkmış/sapıklık içinde bulduk.» [ARAF SURESİ’nden]
SİHİRBAZLAR FİRAVUN’A İNANIYORLARKEN BÖYLEYDİLER,
YANİ ÖDÜL AVCILARI İDİLER.
BUGÜN DE BİZİM,
TV’LERDE ALİM SİHİRBAZLARIMIZ VARDIR.
İNSANLARA;
İNSANLARIN ANLAMADIĞI DİLDEN KUR’AN AYETLERİ OKUYARAK
VEYA
LÂFI/KELİMELERİ GİZLİ KAPAKLI DİLE GETİREREK,
ONLARI BÜYÜLERLER.
İNSANLAR DA ANLAMINI BİLMEDİKLERİ İÇİN,
ONLARA İTAAT EDERLER.
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
«103. SONRA onların ardından ayetlerimizle Musa’yı gönderdik;
Firavun’a ve ileri gelen adamlarına.
Onlar onlara (ayetlere) hainlik ettiler.
Bak bozguncuların sonu nasıl oldu?
104. Musa dedi ki:
“Ey Firavun!
Gerçekten ben, âlemlerin Rabbinden bir elçiyim.
105. Allah’a karşı,
gerçekten başkasını söylememem üzerime bir borçtur.
Size Rabbinizden apaçık bir delil ile geldim.
Artık İsrailoğulları’nı benimle birlikte gönder.”
106. Firavun dedi ki: “Bir ayet (mucize) ile geldiysen,
eğer doğrulardan isen onu göster bakalım.”
107. Bunun üzerine asasını attı,
o birden apaçık kocaman bir yılan/ejderha oluverdi!
108. Elini çıkardı, o da ne?!
Bakanlar için parlayan bembeyaz bir şey!
BÖLÜM 14
109. FİRAVUN kavminden ileri gelenler, dediler ki:
“Gerçekten bu bilgili/alim bir sihirbazdır.
110. Sizi toprağınızdan çıkarmak istiyor,
ne buyurursunuz?”
111. Dediler ki:
“Onu ve kardeşini beklet, şehirlere toplayıcılar gönder.
112. Bilgili/alim sihirbazların hepsini sana getirsinler.”
113. SİHİRBAZLAR Firavun’a geldiler
ve
dediler ki:
“Eğer galip gelirsek bize ödül verilecek değil mi?”
114. (Firavun):
”Evet! Şüphesiz siz en yakınlarımdan olacaksınız” dedi.
115. Dediler ki:
“Ey Musa! Önce sen mi atacaksın yoksa,
ilk atanlar biz mi olalım?”
116. ”Siz atın” dedi.
Attıkları zaman insanların gözlerini büyülediler
ve
onları (fen ve teknikleriyle) ürküttüler.
Büyük bir sihir ortaya koydular.
117. Biz de Musa’ya: “Asanı at” diye vahyettik.
Bir de baktılar ki, onların uydurdukları şeyleri yutuyor.
118. Böylece gerçek ortaya çıktı
ve
onların tüm yaptıkları bir hiç olup gitti!
119. Orada mağlup oldular
ve
küçük düştüler.» [ARAF SURESİ’nden]
SİHİRBAZLAR TESLİM OLDUKTAN SONRA,
YALNIZ ALLAH’I İSTEDİLER;
ÖDÜL OLARAK BU O BİZE YETER, İMANINA SAHİP OLDULAR.
120. SİHİRBAZLAR hemen secdeye kapandılar.
121. Dediler ki: “Âlemlerin Rabbine iman ettik.
122. Musa’nın ve Harun’un Rabbine!”
123. Firavun dedi ki:
“Ben size izin vermeden ona inandınız ha?!..
Bu kesinlikle sizin halkı oradan çıkarasınız diye,
şehirde kurduğunuz bir tuzaktır!
Ama, size ne yapacağımı yakında göreceksiniz.
124. Ellerinizi
ve
ayaklarınızı mutlaka çaprazlama keseceğim.
Sonra hepinizi asacağım.”
125. (Sihirbazlar) dediler ki:
“Biz zaten Rabbimize döneceğiz.”
126. Dediler ki:
“Sen bizden intikam alıyorsun.
Rabbimizin ayetleri bize ulaştığında iman ettiğimiz için.
Rabbimiz!
Üzerimize sabır yağdır!
Bizi müslümanlar olarak vefat ettir.”» [ARAF SURESİ’nden]
Bir cevap yazın