«Bir babanın oğlu için yapabileceği en iyi şey ölmektir!..» [Richard Ford]
(Yorum: Başlarında sürekli emredici bir yapıya sahip oldukları için yaşıyorlarken kolay kolay sevilmezler, ya da oğullar bu duruma ancak babaları öldükten sonra vakıf olurlar. Bu cümleyi sarfeden belli ki bir baba; oğlu ile ne acılar yaşadığını görebiliyorum.)
«Babam gibi insanlar asla ölmez!..» [Richard Llewellyn]
(Yorum: Kaybettikten sonraki yürek acısını ifade eder. Büyük bir pişmanlık vardır. Ya da küçük çocukların babalarına bakışları o yaşlarda böyledir; “Babam asla ölmez”, çünkü babası onun için bir devdir.)
«Ölümlerine yakın sevilir babalar!..» [Kemal Varol]
(Yorum: Artık çok geçtir; istediği gibi babasıyla yaşayamamıştır. Onu çok sevdiğini anlar. Tüm sevgisini göstermeye çalışır. Ama babası o kadar yaşlanmıştır ki; belki gözleriyle bile ona karşılık veremiyordur. Bu da bir oğul; belli ki babasını son zamanlarda anlamış ya da artık babası oğlunun her haline karışamaz hale gelmiş.)
«Babalar ile kolay kolay konuşulmaz. Hiç yoktan yaşıyorlarken babanıza mektup yazın ve onu görebileceği bir yere koyun veya içtenlikle bir mesaj çekin: “Canım babacığım, seni seviyorum; iyi ki varsın” diye… Bunları yapamadan kaybettiyseniz bile, ona hitaben yani sanki onunla konuşuyormuş gibi bir mektup yazın; göreceksiniz çok rahatlayacaksınız…» [Sadık Türkmen]
(Yorumsuz)
Babama yazdığım bir mektup: https://www.sadikturkmen.com/babama-mektup/
Bir cevap yazın